Een vogel zingt zijn eigen lied.
En wat een andere vogel ervan vindt,
deert hem in het geheel niet.
Soms zingt hij met vreemde vogels mee.
Soms niet.
Doet hij dit met angst, spijt of verdriet?
En met een doel als: vergeet mij vooral niet?
Nee, uit volle borst zingt hij gewoon zijn lied.
Samen of alleen.
En soms gewoon even niet.
Nergens is hij op uit.
Zonder weten, dus zonder twijfel.
Zonder zichzelf te kennen of meten, zingt hij.
Of niet.
Wie zichzelf is, kent zichzelf niet.

We zijn noch alleen, noch met velen.
Noch zijn we met dingen, gedachten,
gemoedstoestanden of omstandigheden.
We zíjn niet met, niet zonder. We zíjn niet.
Maar we lijken alleen of met velen,
en met veel dingen en gedoe te zijn.
Maar dat is schijn.
We zijn alleen in de schijn.

Waar we schijnen en schitteren als een ster.
Waar we leven en sterven.
Waar we vallen en opstaan.
Waar we lachen en treuren.
Waar het hele gebeuren schijnt te gebeuren,
zonder dat er ook maar iets gebeurt.

Agenda

Live Sharing binnenkort weer

Ontmoet

Heb je een vraag?
Stuur een berichtje.

Wil je een individueel gesprek via Zoom? Dat kan. 
Ik vraag hiervoor € 50,- per uur. 
 

Neem contact op